Pasen

Het Paasverhaal

Zuster Annemie De Keyzer
Broeder Paul Van Nieuwenhuyze
Werkgroep Pro Fide, OSJ-Vlaanderen

Met de paaswake eindigt de Stille Zaterdag en begint het hoogfeest van Pasen.
Tijdens de liturgie van de paaswake spelen licht en water een grote rol. Het licht van de
paaskaars symboliseert de verrezen Christus die voor elk van ons een nieuwe toekomst
opent. Water roept leven en dood op: je kan verdrinken, maar elke mens werd en wordt
geboren uit het vruchtwater van de moeder.

Uit de lezingen van paaszondag blijkt dat niet “dood” maar “leven” het laatste woord
heeft. In zijn brief aan de christenen van Kolosse schrijft Paulus dat het doopsel van een
Christen te vergelijken is met een nieuwe geboorte.

In de evangelielezing heeft Johannes het eerst over de donkere morgen maar hij besluit
wel met zijn getuigenis dat Jezus leeft.

Deze geloofsgetuigenis moet ook de onze zijn. In de geloofsbelijdenis worden wij
opgeroepen om individueel te getuigen van ons geloof.
Inderdaad we zeggen IK geloof. Ik geloof in God de almachtige Vader. Ik geloof in Jezus
Chistus, die gekruisigd is, gestorven en begraven. IK geloof dat hij de derde dag verrezen
is uit de doden.

Het paasverhaal is tweeledig en kan je niet loskoppelen van Goede Vrijdag met de tocht
naar de dood, naar het graf. Het tweede deel is de tocht van de dood naar het leven.
Frans Mistiaen SJ, ziet het zo: “Onze God zet ons duidelijk op een andere weg. Hij stuurt
ons altijd maar opnieuw juist de andere kant op, weg van het graf en de dood, naar het
leven, waar Jezus is. Het gebeurt dan ook regelmatig dat wij Jezus' nieuwe aanwezigheid
beginnen te herkennen in heel gewone mensen op onze weg.

Vandaag spreekt de Heer ons allen persoonlijk aan bij onze naam. "Zoek het toch niet bij
de dood. Blijf niet stilstaan bij de dode punten in je leven, bij die eeltige plekken van je
hart waar je geen liefde meer doorlaat. Ook voor jou is er een nieuwe liefde mogelijk, een
belangeloze, zichzelf-gevende liefde, die sterker is dan elke dood. Zoek de relaties en de
gemeenschap op waar die liefde kansen krijgt. Daar leef Ik, als verrezen Heer, nu. Daar is
voor jou nu het echte leven te vinden."

Dat is onze opdracht: door kleine woorden en gebaren boodschappers worden van die
hoop, tegen alle wanhoop in, dat er voor elke mens een nieuwe liefde, nieuw leven
mogelijk is.

In plaats van te schreien over het dode in ons eigen hart, mensen persoonlijk aanspreken
bij hun naam, om hen te bemoedigen en te brengen tot vernieuwde inzet, en zo vandaag
de levende Christus te vinden in het nieuwe Lichaam van Zijn liefdesgemeenschap.